Şiirlerim
Sarmal Çevrim
Gölgesiz Çocuklar


- Aylan bebeğe
bir çocuğun alamadığı nefes gibi
borçluyum hayata
oysa çizdiği güneşti
kuşları taşıyan bulutlara
bakışım geceden kalsa da
kurumuş bir fırçadan çıkmıştı gölgeler
sesim kırıldı biliyorum.
adımlarını tanıdığım geçmişi selamlıyor gün
hem ben burada durmuş,
önsözü yazılmış geleceğe ağlarken*
son yaprağında çekip gidecek çığlık gibi
suskun bir ülkenin kayıtlarında
anlattığım yalanlardan saklıyordum kendimi
ben maviyi seveyim değil mi?
bulutlar kapkara bugün
göçmen kuşlar yolunu kaybeder mi?
gözleri açılmamış bir çocuktan çaldığım
sözcüklerdi sorular
dikenlere takıldı, rüzgarını yitirdi
masumca boyun eğdi güneşe bakışı
gölgesi soldu
bir çiğ tanesi kadar sürdü gülüşü
bir çiğ tanesi kadar taze kaldı yaşı
bir çiğ tanesi kadardı annesizlik
unutuldu kayalara çarpınca, bıraktı denizi
kumsalda bir fotoğraf artık.
İlkiz KUCUR