Şiirlerim
Varlık
Yanlış Sesler



Gün Kurudu


GÜN KURUDU
Karanlık, kucağımda yüzü silinmiş bir çocuk gibi,
etekleri uzayıp giden bir geceyi sarıp sarmalamış
suskunluğuyla.
İç çekişlerinin gizli melodisi,
yanaklarından süzülürken dudak kıvrımlarına
koy uzaklardan bir şarkıyı,
yüreğimin tam ortasına.
Öfkeyi içinde sakla, yalnız bilsinler.
Nasılsa her pencerede bir acı parlar, gecenin tek tek topladığı
En yumuşak meltemlerin bile acıttığı ince tenler
kuruyup gider kırılgan ve saklı bir kadının çığlığında.
Ne sevişmektir ne de yara öylece kalır günler.
Söz, kendini unuttururken başlar yağmurlar,
kısa yolların kestiği umutlara
yazık! gün kurudu demiştin. Oysa
gece, kucağımda uzun etekleriyle boylu boyunca