ÇIĞLIĞI VURULAN KUŞLAR ÜLKESİ

 

ışığı katlayıp sakladıkları çekmecede

karanlığım artık

seni unutmanın imkansız olduğu ülkedeyse ölüm                                                  

 kâğıdın üzerine izini bırakmış acıları tanırım

                                                            aynadaki çizgilerden

 

kaldığı yerden başlayan yolculuklarım var ya benim

-külü savrulan aşklardan geriye-

tenimi okşayan rüzgârların üzerinden uzanır.

 

gecelerin vahşi sessizliği başlayıp

masallar sustuğunda

kapattığın gözlerimden tanırım yıldızları

 

yolların sarı tozlarını taşıyıp

sessiz kadınların ayak izlerine ağlayan 

öldüğüm ülkenin nüfusuna kayıtlı acılarımla

uzayıp gidiyoruz işte

bu coğrafyanın tarihine

 

çığlığı havada vurulan kuşun kanadında

devşirme deyimlere yolladığın yalnızlığın

salınarak uçarken, bulutları çek üstüne 

 

 

uzandığın uykunun tarlası saracak yaralarını

sesin seninle gidecekse

 

kulağımda baharın muhteşem senfonisi çağırıyor ruhumu

nehirlerin izlerini siliyorum parmak uçlarımla

bedenimi bırakıp gidiyorum -gözlerimde kalan sorunlarla-

kalbimi çekip almış sonsuzluğa